Was Darwin Wrong? |
Home | Intro | About | Feedback | Prev | Next |
|
Ook van Bas Haring: Kaas & De Evolutietheorie. |
Evolutie, biodiversiteit en Bas Haring
Gert Korthof Bespreking van het boekje 'Het aquarium van Walter Huijsmans of waarom zouden we ons zorgen maken over de toekomst van de aarde?' (1) van Bas Haring, verschenen op 1 april 2009 in het kader van de maand van de filosofie. Bas Haring is filosoof en hoogleraar aan de Universiteit van Leiden, waar hij de leerstoel 'publiek begrip van wetenschap' bekleedt. Zijn debuut was het boekje 'Kaas en de evolutietheorie' (7) waarin hij de essentie van de evolutietheorie op zo'n manier uitlegt dat zelfs kinderen het kunnen begrijpen. Er zijn niet veel biologen die dat kunnen en ook gedaan hebben. Later heeft hij nog een hoorcollege 'Evolutietheorie' gegeven (dat ook op cd is uitgekomen). Men kan Bas Haring regelmatig tegenkomen op symposia of in TV programma's om de evolutietheorie uit te leggen aan een breed publiek. Het laatste symposiumoptreden van Bas Haring (6) dat die ik bijwoonde, had als onderwerp veel voorkomende misverstanden over de evolutietheorie. Dat zijn nuttige zaken. Hij mag best de ambassadeur van de evolutietheorie in Nederland genoemd worden. Bas Haring is goed op de hoogte van de filosofische aspecten van de evolutietheorie. In het "Aquarium" doet hij echter vele uitspraken op het gebied van de biologie en specifiek evolutiebiologie. Op dat moment doet hij aan grensoverschrijding omdat hij geen bioloog is en al helemaal geen evolutiebioloog. Daarom is kritiek nodig. Wat doet hij in het "Aquarium"? Hij stelt belangrijke vragen zoals: 'Doen wij de mensen van de toekomst kwaad als wij de natuur verpesten? Hoe erg is een toekomst zonder natuur? Waarom is het erg als we het regenwoud verpesten?' Daarbij past hij een methodische twijfel toe, dat wil zeggen systematische twijfel van alle gangbare antwoorden. Als filosoof accepteert hij uiteraard geen vanzelfsprekende antwoorden. Hij gaat erg ver in die methodische twijfel. Zó ver dat je soms niet meer weet of uitspraken zijn eigen mening zijn of dat hij alleen maar optreedt als advocaat van de duivel. Ik zal een voorbeeld geven: "Ik kan me goed voorstellen dat we in een gevarieerde wereld willen leven. Met allemaal verschillende beesten en planten, in plaats van één soort beest en één soort plant. Maar waarom zouden we in een wereld willen leven met zowel de grote bonte specht als de middelste bonte specht, het vijfstippelig lieveheersbeestje en het zevenstippelig lieveheersbeestje, de akkerboterbloem en de bosboterbloem? Maar die spechten, lieveheersbeestjes en boterbloemen zijn nauwelijks van elkaar te onderscheiden, en bijdragen aan een gevarieerde wereld doen ze in mijn ogen nauwelijks" (p.92).Nu ben ik naast bioloog ook natuurliefhebber en vogelliefhebber en die uitspraken stuitten mij zeer tegen de borst. Wel kan ik mij heel goed voorstellen dat al die verschillende soorten weinig opwindend zijn voor een leek. Als ik een Amerikaans boek over vogels doorblader en ik kom namen tegen zoals de three-wattled bellbird, white-eyed vireo, en nothern mockingbird, dan kan ik mij daar totaal niets bij voorstellen. Waar hebben ze het over? Ik kan geen verband leggen met de bekende Nederlandse vogels. Maar dat is geen overtuigend argument. Wat valt er wetenschappelijk tegen de gedachtengang van Haring in te brengen?
BiodiversiteitIn feite heeft Haring het in bovenstaand citaat over biodiversiteit. Volgens de definitie van de evolutiebioloog E. O. Wilson is biodiversiteit de verscheidenheid van het leven op alle niveaus vanaf de genetische verscheidenheid van individuen van dezelfde soort, via soorten, genera, families tot en met ecosystemen (2). Wat is de relatie biodiversiteit en evolutie? Simpel gezegd: evolutie produceert biodiversiteit. Biodiversiteit is het resultaat van evolutionaire processen. Een belangrijk aspect van biodiversiteit is soortenrijkdom. Het enige tot nu toe bekende natuurlijke proces dat soorten produceert is: evolutie. Darwins hoofdwerk heet 'The Origin of Species' (Het ontstaan van soorten). Na iedere periode van massaal uitsterven van soorten herstelde evolutie weer de biodiversiteit. Dat kostte wel steeds tientallen miljoenen jaren. En laten we vooral niet vergeten dat de mens zélf het resultaat is van evolutionaire processen die voortdurend nieuwe soorten geproduceerd hebben. Er was géén rechtstreekse evolutionaire lijn van zoogdieren naar primaten naar de mens. Evolutie heeft vele wegen -en vele doodlopende wegen- bewandeld. Als toevallige vondst kwam Homo sapiens tevoorschijn temidden van vele andere mensachtige soorten die nu uitgestorven zijn. Zonder die soortenrijkdom, die biodiversiteit in apen, mensapen, en mensachtige soorten zouden wij er niet geweest zijn. Wij hebben ons bestaan te danken aan biodiversiteit.Maar er is nog een belangrijk aspect van biodiversiteit, misschien nog fundamenteler, en dat is genetische diversiteit binnen een soort. Geen enkel individu is genetisch hetzelfde. Er bestaat grote genetische variatie in de natuur. In Darwins The Origin of Species komen drie hoofdstukken voor met 'variation' in de titel:
hoofdstuk 1: Variation under domestication Het eerste hoofdstuk gaat dus over variatie in door de mens gedomesticeerde planten en dieren en het tweede hoofdstuk over variatie in de natuur. Hoofdstuk 5 gaat over de wetten van variatie. Bovendien publiceerde Darwin in 1868 het boek The Variation of Animals and Plants under Domestication. Alsof hij zijn lezers het nog eens extra wilde inpeperen hoe belangrijk variatie is (9).
Waarom is variatie belangrijk? Zonder variatie kan selectie niet bestaan. Natuurlijke selectie grijpt aan op de bestaande variatie. Als die variatie er niet is, kan er niets geselecteerd worden. Gebrek aan variatie in de natuur zou de doodsteek voor de evolutietheorie zijn. Variatie, erfelijkheid en natuurlijke selectie zijn de drie hoofdbestanddelen van de Darwinistische evolutietheorie. Geen wonder dat Darwin zoveel moeite deed variatie aan te tonen. Zonder die eindeloze hoeveelheid variatie zou Darwin de evolutietheorie niet bedacht en niet aannemelijk gemaakt kunnen hebben. Een wereldberoemd voorbeeld is soortvorming bij Darwinvinken (zie foto, 11). Zonder erfelijke variatie in snavelvorm zou selectie de snavelvorm in een populatie niet kunnen aanpassen en zouden er geen nieuwe soorten binnen de Darwinvinken ontstaan zijn. De geneticus Steve Jones drukt het zo uit: "zonder genetische diversiteit zou er geen genetica bestaan, geen evolutie, en waarschijnlijk überhaupt geen biologie" (8). De ecoloog Anthony Barnosky brengt het zo onder woorden: "zonder mutatie raak je door je voorraad genetische variatie heen, en komt evolutie tot stilstand" (10).
Gregor Mendel Een belangrijk voorbeeld van variatie bij de mens: als er in de verre voorouders van de mens geen variatie had bestaan in hersengrootte, dan hadden we onze huidige hersenen nooit gehad. En dan had U deze tekst niet zitten lezen. Nog steeds is de grootte van menselijke hersenen variabel. Het menselijk brein varieert van 1100 tot 1500 cc met een gemiddelde van 1350 cc. Het belang van biodiversiteit voor de evolutietheorie is nog groter dan uit bovenstaande blijkt. De twee soorten variatie zijn gekoppeld. Het ontstaan van nieuwe soorten is afhankelijk van variatie binnen een soort. Hoe kunnen anders twee soorten ontstaan uit één enkele voorouder soort, als daarbinnen geen variatie bestaat en alle individuen identiek zouden zijn? (5). Bas Haring weet dat variatie essentieel is voor Darwins theorie. In zijn hoorcollege 'Evolutietheorie' (3) noemt hij variatie, overerving, en pressie de kern van de evolutietheorie. Hij gebruikt het voorbeeld van variatie in de kleur van de vacht van de bruine beer om uit te leggen hoe de ijsbeer ontstond. Door natuurlijke selectie van steeds lichtere kleurvarianten evolueerde een bruine beer tot een witte ijsbeer. Die kleine variaties waren dus essentieel voor de evolutie van de ijsbeer. Daarom vind ik het zeer vreemd dat hij zich dat in zijn boekje 'Het aquarium' niet realiseert. Hij betwijfelt of het erg is als 95% van de biodiversiteit verdwijnt. Hij realiseert zich kennelijk niet dat biodiversiteit ook op diversiteit van individuen van één soort van toepassing is. Twijfelen aan het nut van biodiversiteit is twijfelen aan één van de drie hoofdbestanddelen van de evolutietheorie.
ConclusieBas Haring probeert iets te zeggen over de waarde van biodiversiteit zonder te beseffen dat biodiversiteit een cruciaal onderdeel van de evolutietheorie is, zonder te beseffen dat biodiversiteit het product van evolutieprocessen is, en zonder te beseffen dat de mens zelf het product is van biodiversiteits-genererende processen. Biodiversiteit is een biologische verschijnsel, géén filosofische probleem. Je kunt niets zeggen over de waarde van biodiversiteit zonder kennis van biodiversiteit te hebben. Ik had verwacht dat een evolutionair perspectief op biodiversiteit automatisch aanwezig zou zijn bij iemand die de essentie van de evolutietheorie zo goed begrijpt als Bas Haring. Dat bleek niet het geval te zijn.Noten
Literatuur & Links
|
Korthof blogspot | home: wasdarwinwrong.com | https://wasdarwinwrong.com/korthof35.htm |
Copyright ©G.Korthof 2009 | First published: 13 Jun 2009 | Update: 15 Dec 2009 Links/Notes: 22 Sep 2013 |